Nieuwjaarswensen

Vele Bergenaren hebben gedurende vele jaren in de maand januari uitgekeken naar de nieuwjaarswens van Fons Gieles. En wanneer die wens wat later was dan de gebruikelijke kerstkaarten dan keek men daar niet raar van op; het was immers elk jaar een bijzondere.

Een enkel jaar duurde het tot medio januari voordat de lino, houtsnede, houtgravure of anderszins in een oplage van zo’n 300 stuks bezorgd kon worden. Dan werd er wel eens gebeld, niet in de laatste plaats om zeker te stellen dat men er dit jaar niet uitgevallen was en de collectie toch vooral compleet kon houden. 

Dat was zeker niet Gieles'  interesse, dat compleet houden. Een overzicht heeft hij nooit bijgehouden, en het samenstellen van het overzicht laat ook nogal lacunes in de datering zien. Mogelijk dat er Bergenaren zijn die ze beter op een rijtje hebben.

Al vanaf de Academietijd werden er onder de studenten prachtige nieuwjaarswensen gemaakt. Vanaf ca 1947 heeft hij onafgebroken nieuwjaarswensen gemaakt. We hebben 46 kunstwerkjes kunnen achterhalen, van 23 weten we precies voor welk jaar ze zijn gemaakt. Van de periode 1947-1995 ontbreken er slechts 3 wensen.

Een van de eerste klusjes waarmee we als kind wat konden bijverdienen was het rondbrengen van nieuwjaarswensen. Op de fiets, voor een dubbeltje per wens. Zo spaarden Pa en Ma veel portokosten uit, en kregen wij de gelegenheid kennis te maken met Pa’s netwerk in de stad. Na een koekje of snoepje ging het dan weer de fiets op, de kou in. En maakten we ondertussen gedegen kennis met de plattegrond en straatjes en hoekjes van Berrege.